۱۳۸۸ آذر ۱۱, چهارشنبه

بغض گلویم را می فشارد

دیروز برای انتخاب یک تلویزیون ال سی دی به جمهوری رفته بودم. حدفاصل بین حافظ تا کارگر را پیاده طی کردم. آنچه بیش از انتخاب یک تلویزیون، ذهنم را مشغول کرد، حضور پررنگ محصولات سامسونگ (و تا حدی ال جی) در مغازه ها بود به طوری که اکثر مغازه ها در تسخیر آنها بود.
البته من از آنهایی نیستم که بر اثر جهل مرکب، تصور می کنند باید همه چیز را خودمان تولید کنیم و واردات نداشته باشیم. بلکه آنچه رنجم می داد، این بود که چرا ما هیچ شرکتی که در سطح بین المللی مطرح باشد، نداریم؟ چرا کره باید سامسونگ، ال جی، کیاموتور و هیوندایی داشته باشد و ما هیچ ؟
در پایان ، من ماندم و تعدادی پاسخ به این چرا !!

هیچ نظری موجود نیست: